5 lutego 2025
Lata 1981-1990
Lata 1981-1990
Lata 1981-1990 to lata kolejnych zmian struktury programowej szkolnictwa średniego, a wyznacznikami tych zmian były daty następnych reform systemu oświatowego, tj. rok 1982 i 1986.
W 1982 zaczyna się stabilizacja w zawodzie nauczycielskim. Wiele pozytywnych momentów do stabilizacji wniosła, szczególnie w początkowym okresie, Karta Nauczyciela uchwalona przez Sejm 26.01.1982 r. oraz nowe zarządzenie Ministra Oświaty i Wychowania. Zostały przygotowane nowe założenia programowo-organizacyjne liceum ogólnokształcącego, nowe plany i programy nauczania.
Główne cele modernizacji kształcenia w liceum ogólnokształcącym w tym czasie to:
W ramach modernizacji kształcenia wprowadza się nowe uzupełniające przedmioty nauczania. O ich realizacji decyduje Rada Pedagogiczna, a uczniom pozostawia się możliwość ich wyboru.
W klasach IV były to religioznawstwo i etyka, a w klasach II i III:
Wprowadzenie tych przedmiotów wywołało burzliwą dyskusję, ponieważ łączyło się z natychmiastowym podjęciem studiów przez nauczycieli przedmiotów pokrewnych oraz (szczególnie w pierwszym roku) dodatkowym zatrudnieniem specjalistów. Dlatego też po trzech latach odstąpiono od obowiązku ich realizacji.
I Liceum Ogólnokształcące im. M. Kopernika było szkołą, w której od wielu lat corocznie podejmowało naukę w klasach pierwszych ponad dwustu uczniów. W ostatnich latach liczba oddziałów wahała się w granicach od 24 do 26.
Szkoła cieszyła się dobrą opinią, którą kształtowali wysoko kwalifikowani nauczyciele. Ogółem zatrudnionych było przeciętnie 60 osób. Z tego z tytułem magistra 59 osób. 26 nauczycieli ukończyło studia podyplomowe, 15 trzeci i drugi stopień specjalizacji zawodowej, 14 roczne kursy dokształcające.
Dodatkowo zatrudniono na godzinach zleconych czterech pracowników naukowych UG.
Corocznie 75-85% absolwentów dostawało się na studia wyższe i do szkół pomaturalnych.
Szkoła posiadała cztery pracownie fizyczne, dwie chemiczne, jedną wychowania technicznego, jedną wychowania plastycznego, jedną wychowania muzycznego, cztery klasopracownie języka polskiego, cztery matematyki, trzy języka rosyjskiego, dwie języka angielskiego, dwie historii, jedną geografii, dwa laboratoria języka angielskiego, bibliotekę i czytelnię.
Pracownie i gabinety były dobrze wyposażone w sprzęt i pomoce naukowe.
Liceum nadal prowadziło profile: humanistyczny, matematyczno-fizyczny, biologicznochemiczny, podstawowy ,a ponadto klasę matematyczną o specjalnie poszerzonym programie z matematyki.
Szkoła była jedyną w województwie, w której istniała klasa matematyczna, do której uczęszczała młodzież z naszego województwa, a w kilku przypadkach również z województw ościennych.
Ustalaniem siatki godzin oraz obsadą kadrową z matematyki zajmował się Instytut Matematyki UG.
Szkołę wyznaczono do prowadzenia ciągłych praktyk pedagogicznych (z matematyki, języka polskiego, języka rosyjskiego, języka angielskiego i biologii) dla studentów UG, a co roku UG kierował studentów wszystkich kierunków na okresowe praktyki pedagogiczne.
Na terenie szkoły istniało przeciętnie piętnaście kół przedmiotowych: Liga Matematyczna, Liga Morska, koła zainteresowań: filmowe, teatralne, recytatorskie, krajoznawczoturystyczne, przyjaciół Gdańska, Towarzystwo Przyjaciół Dzieci, trzy zespoły muzyczne, chór, trzy sekcje SKS oraz Samorząd Uczniowski, Związek Harcerstwa Polskiego, Polski Czerwony Krzyż, Towarzystwo Przyjaźni Polsko-Radzieckiej, Liga Ochrony Kraju oraz Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze.
Przy szkole funkcjonował Komitet Rodzicielski i Komitet Opiekuńczy.
Na podstawie spostrzeżeń metodyków, badania wyników nauczania, hospitacji i wyników egzaminów wstępnych na wyższe uczelnie można było stwierdzić, że proces dydaktyczny u przeważającej części nauczycieli był na wysokim poziomie i nosił znamiona rzetelnej, skutecznej pracy, zgodnej z zasadami prakseologii.
Stosowano najnowsze metody nauczania zmierzające podmiotowego traktowania ucznia, zmuszające do samodzielnego myślenia i logicznego wyciągania wniosków, zaś w klasach matematycznych kształtowano własne, indywidualne oblicze i wychowywano absolwentów z aspiracjami ponadprzeciętnymi, osiągającymi ponadprzeciętne wyniki w dorobki szkoły.
Zespół nauczycieli uczący w tych klasach, potrafił wykorzystać potencjał tkwiący w możliwościach uczniów, w ich dążeniach do wybicia się, do stworzenia czegoś ponad przeciętność, do uczynienia swej klasy przedmiotem podziwu i dumy. Przynależność do tej klasy pozwalała każdemu uczniowi wybić w miarę posiadanych zdolności i była silnym bodźcem do pracy.
Nauczyciele dbali o doskonalenie swego warsztatu pracy, uczestniczyli w różnych formach szkolenia, czytali najnowsze wydawnictwa z zakresu swojego przedmiotu, wzbogacali godną bibliotekę klasową.
Wszyscy nauczyciele aktywnie uczestniczyli w szkoleniowych posiedzeniach Rady Pedagogicznej, konferencjach przedmiotowo-metodycznych organizowanych przez Oddział Doskonalenia Nauczycieli, a wielu prowadziło w nich lekcje pokazowe.
Raz w miesiącu zbierali się wychowawcy klasowi w celu ustalenia tematyki godzin wychowawczych oraz zapoznania kolegów z odpowiednimi materiałami ułatwiającymi jej realizację.
Niektóre tematy omawiali z młodzieżą specjaliści. Odbyło się 20 spotkań z seksuologiem poprzedzonych cyklem filmów: „Od dzieciństwa do dojrzałości”, „Dojrzałość” i „Konfrontacje”. Raz w roku organizowano we wszystkich klasach pierwszych i drugich spotkanie z psychologiem, na którym omawiano problemy związane z okresem dojrzewania, a w kl. III i IV spotkania z prokuratorem nt. odpowiedzialności karnej człowieka dorosłego.
Młodzież wielu klas brała udział w prelekcjach, odczytach, projekcjach filmów, wieczorach poetyckich, literackich, koncertach Filharmonii Bałtyckiej, bardzo wielu spektaklach Teatru Wybrzeża i Teatru Muzycznego w Gdyni. Między innymi zorganizowaliśmy spotkanie z posłami na Sejm, dziennikarzami, pracownikami naukowymi UG, z reżyserem Krzysztofem Babickim (naszym absolwentem), z prezesem Stowarzyszenia Filmów Polskich – p. Majewskim. aktorami: Anną Gronostaj. Jerzym Gudejką, Piotrem Zawadzkim. Agnieszką Suchorą (naszymi absolwentami) oraz L.Łącz, J.Zakrzeńskim, S.Friedmanem.
Nasi uczniowie uczestniczyli w odczytach popularnonaukowych oraz akcjach „drzwi otwartych” organizowanych przez UG, PG, AMG, WSM i WSMW.
Szkoła była organizatorem dwóch ogólnopolskich Sesji Matematycznych, które skupiły wielu młodych miłośników matematyki – uczniów liceów (z Torunia, Warszawy, Łodzi, Opola, Wrocławia), które prowadzą klasy matematyczne. Program sesji obejmował wykład inauguracyjny pracownika naukowego UG, kilka referatów przygotowanych przez delegacje uczniowskie, turniej młodych matematyków oraz turniej szachowy. Ponadto młodzież zwiedziła Uniwersytet Gdański, brała udział w spotkaniach z pracownikami naukowymi. W czasie bardzo ożywionej dyskusji nad referatami ścierały się różne poglądy dotyczące rozwiązania podstawowych problemów, a matematyczne i szachowe turnieje były okazją do skonfrontowania swoich wiadomości i zmierzenia się z przeciwnikiem. Po intensywnych – dwudniowych zajęciach merytorycznych uczestnicy zwiedzili Trójmiasto z jego głównymi ośrodkami kultury, a wieczorem uczestniczyli w spektaklu teatralnym.
W 1984 r. szkoła była organizatorem VII Sejmiku Młodych Działaczy LOK pod hasłem „Młodzież w ochronie środowiska” Brali w nim udział działacze LOK wszystkich typów szkół średnich Trójmiasta oraz delegacje młodzieży z Koszalina i Pelplina. Nasi uczniowie opracowali tematykę zanieczyszczenia atmosfery przez gdańskie „Fosfory” i „Siarkopol”. Zebrane materiały pochodziły z wywiadów przeprowadzonych w tych zakładach oraz z Wojewódzkiego Wydziału Ochrony Środowiska w Gdańsku. Bardzo cenne informacje dały bezpośrednie badania uczniów przeprowadzone na terenach pozostających pod intensywnym wpływem toksycznych substancji emitowanych przez omawiane zakłady. Powyższe przedstawiła młodzież w formie dyskusji panelowej, co zostało przez uczestników Sejmiku ocenione jako bardzo interesujący i wyjątkowo ciekawie przedstawiony materiał.
W 1985 r. powierzono nam zorganizowanie ogólnopolskiej uroczystości z okazji wręczenia nominacji stypendystom Krajowego Funduszu na Rzecz Dzieci.
Krajowy Fundusz na Rzecz Dzieci powstał w 1981 r. Jego celem było m.in. wspomaganie młodzieży wybitnie uzdolnionej. Działalność Funduszu z młodzieżą uzdolnioną była prowadzona we współpracy z naukowcami z poszczególnych dziedzin. Istotnym przedsięwzięciem Funduszu było organizowanie 14-dniowych obozów naukowych, których celem była stymulacja rozwoju uzdolnień i zainteresowań stypendystów, ich rozwoju ogólnego i zachowań twórczych. Stypendyści mieli możliwość spotkania się z wybitnymi osobistościami polskiej nauki, kultury i życia społecznego, jak również zaprezentowania swojego dorobku.
Stypendia przyznano po raz pierwszy w roku szkolnym 1983/1984. Otrzymali je (na wniosek rady pedagogicznej) W omawianym okresie uczniowie: Marcin Kubica, Andrzej Szymczak, Tadeusz Kuruś, Konrad Banaszek, Krzysztof Giaro, Bartosz Grzybowski, Stefan Zemke, Maciej Lazarewicz, Jacek Wachowicz, Michał Rams, Kacper Kornet, Marta Lewicka, Paweł Czarnul, Arkadiusz Olechowski, Konrad Patkowski, Mirosława Reńska.
W 1985 r. odbyła się sesja z okazji 40-lecia szkoły, a w 1988 r. sesja twórczości uczniowskiej poświęcona Patronowi Szkoły.
Warto również wspomnieć, że młodzież przygotowała wiele ciekawych wieczorów poetyckich poświęconych Kochanowskiemu, Norwidowi, Mickiewiczowi, Słowackiemu, Miłoszowi, Herbertowi; inscenizację mitów Parandowskiego, kostiumowe wieczory „poezji japońskiej”, „Ten złoty wiek”, „Styl to człowiek°, „Ferdydurke”; przedstawienia: „O Gdańsku”, „Antyczna legenda o morzu”, „Bogowie olimpijscy”.
Spektakle szkolne i kreowane przez młodzież role zdobywały aplauz w szkole i środowisku. Inicjatorami różnych form inscenizacji były niestrudzone nauczycielki: Janina Daniszewska-Węgrzak, Teresa Czajkowska, Teresa Deresiewicz, Wanda Szafran i Lucylla Pisarska.
Szkoła utrzymywała stałą współpracę z Muzeum Narodowym m.in. wysłuchano prelekcji i obejrzano wystawy: „Gotyk i styl romański”, „Renesans we Włoszech i w Polsce”, „Sztuka baroku”, „Sztuka romantyczna w Polsce”, „Sztuka współczesna”; wystawę sztuki regionalnej w Pałacu Opatów, wystawę „Salvadore Dali” i wiele innych.
Kontynuowano stare tradycje, ale też tworzono nowe. W roku szkolnym 1982/1983 uchwałą rady pedagogicznej wprowadzona została Nagroda Patrona Szkoły – Mikołaja Kopernika. Otrzymywał ją każdego roku (w dniu pożegnania maturzystów) uczeń, który przez czteroletni okres nauki osiągnął wyróżniające wyniki nauczania oraz reprezentował szkołę w olimpiadach lub konkursach na terenie kraju.
Nagrodę Patrona Szkoły w tym okresie uzyskali: Wojciech Dudała, Barbara Jareczek, Jerzy Bellwon, Piotr Romanowski, Andrzej Janowski, Marcin Kubica, Michał Rams, Andrzej Szymczak.
Do pięknej tradycji należało pożegnanie maturzystów. Towarzyszył temu uroczysty ceremoniał o nieodmiennych elementach: wprowadzenie sztandaru, hymn szkoły, okolicznościowe przemówienia, wręczenie Nagrody Patrona Szkoły, dyplomów i nagród książkowych oraz świadectw, a na zakończenie – program artystyczny w wykonaniu absolwentów.
Istotną rolę w realizacji programu nauczania i wychowania stanowiły jedno i kilkudniowe wycieczki. Celem wycieczek było poznanie kraju ojczystego i pogłębienie z nim więzi uczuciowych; kształtowanie szacunku dla osiągnięć kulturalnych i gospodarczych oraz rozbudzanie zainteresowań naszą tradycją narodową, przeszłościową, teraźniejszością i przyszłością.
Należy wspomnieć, że Kuratorium Oświaty i Wychowania wyznaczyło naszą szkołę do przyjmowania zagranicznych wycieczek szkolnych z strefy zachodniej i zapoznania ich z historią szkoły, strukturą organizacyjną szkolnictwa polskiego, programami nauczania i sposobami ich realizacji oraz do zorganizowania spotkania z młodzieżą i nauczycielami.
Dyskutowaliśmy na wiele tematów nurtujących młodzież, wymienialiśmy doświadczenia, zawiązywaliśmy przyjaźnie. W sumie gościliśmy 3 wycieczki ze Szwecji, 4 z Danii i 7 z RFN.
Zachęceni tą formą pracy wychowawczej postanowiliśmy utrzymać bezdewizową wymianę młodzieży i patronackie kontakty z Liceum Ogólnokształcącym w Szwecji, średnią szkołą handlową w Danii oraz gimnazjum w RFN.
Na uwagę zasługuje również rozwijanie uzdolnień w kołach zainteresowań.
Działalność kół miała na celu poszerzenie wiedzy objętej programem nauczania według indywidualnych upodobań uczniów, wyzwolenie twórczej inicjatywy i umiejętności wyszukiwania i rozwiązywania problemów, wdrażania do pracy badawczo-naukowej, artystycznej, technicznej i samokształceniowej oraz przygotowanie uczniów do udziału w olimpiadach, konkursach i zawodach. W tym celu nauczyciele gromadzili wiele cennych pomocy naukowych, utrzymywali ścisły kontakt z pracownikami naukowymi PG, AMG, UG, organizowali wycieczki do ośrodków naukowych, zakładów produkcyjnych, instytucji kulturalnych, zwiedzali laboratoria itp..
O dorobku naszej szkoły najlepiej świadczą osiągnięcia uczniów i nauczycieli.
W centralnych olimpiadach przedmiotowych uczestniczyli lub byli laureatami:
W Centralnym Konkursie Norwidowskim I miejsce zdobyła Joanna Kreft, a uczestniczyli: Jolanta Kadyszewska, Ewa Karolak i Wojciech Knitter. Jerzy Bellown zdobył I miejsce w ogólnopolskim konkursie na najciekawszy eksponat muzealny.
W ogólnopolskim konkursie prac maturalnych z biologii laureatami zostały: Agnieszka Świątecka i Barbara Bancer.
Młodzież uzyskała również czołowe lokaty na szczeblu miejskim, wojewódzkim i centralnym w najróżniejszych konkursach, turniejach i zawodach. Ogółem w tym okresie w eliminacjach na szczeblu wojewódzkim uczestniczyło 430 uczniów. Świadczy to dobitnie o ogromie pracy pedagogicznej i zdolności uczniów.
Za wybitne osiągnięcia w pracy dydaktyczno-wychowawczej 12 nauczycieli otrzymało Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, 20 Złoty Krzyż Zasługi, a bardzo wielu pieniężne nagrody Ministra, Kuratora, Inspektora i Dyrektora.
Osiemnastu nauczycielom wręczono listy gratulacyjne Ministra Oświaty i Wychowania za bardzo dobre przygotowanie uczniów do olimpiad przedmiotowych.
Na podkreślenie zasługuje również współpraca szkoły z Rodzicami i instytucjami współpracującymi ze szkołą.
Komitet Rodzicielski współuczestniczył w realizacji zadań programowych szkoły, a przede wszystkim pomagał w rozwiązywaniu trudnych problemów wychowawczych. Był współorganizatorem prelekcji dla uczniów (na zapotrzebowaną przez nauczycieli tematykę) i dla rodziców klas równoległych w ramach pedagogizacji.
Raz w roku organizowano spotkanie uczniów klas czwartych i ich rodziców z ówczesnymi przedstawicielami wszystkich wyższych uczelni Trójmiasta oraz przedstawicielami Poradni Wychowawczo-Zawodowej. W czasie spotkania udzielano szczegółowych informacji o kierunkach kształcenia, warunkach przyjęcia na studia i wymaganych od kandydata predyspozycjach, podawano wykaz szkół pomaturalnych oraz przedstawiano perspektywy podjęcia pracy w interesujących ich zawodach.
Komitet Rodzicielski pomagał w organizowaniu imprez, wycieczek i uroczystości szkolnych. Udzielał materialnego wsparcia uczniom znajdującym się w trudnych warunkach; współdecydował o przyznawaniu nagród; był organizatorem dożywiania w czasie matur.
Rodzice jako naturalni sojusznicy szkoły udzielali również bezpłatnego wsparcia dla poprawy bazy materialnej. Świadczyli różną pomoc rzeczową, wykazując przy tym bardzo dużo pomysłowości i przedsiębiorczości.
Na szczególne wyróżnienie zasługują kolejni przewodniczący KR: Sz. Pławecki, Ch. Sowiński oraz rodzice: Z.Dutkowski, T.Bogacki, M.Czernichowska, J.Krzyczyński, W.Bodak, St.Stasiak, H.Bielecki, J.Naborczyk, J.Małachowski, E.Senczyszyn, M.Rukasz, Z.Sawiczewska, A.Radochoński, J.Kaszewska, M.Korzon, T.Korzon, W.Nyka, T.Blacharska, J.Moźwiłło, T.Matyjaszczyk, D.Adamek, T.Jankowski, J. Krasiński, K.Walczyk, M.Wasik, S.Fetter, R.Godlewski, A.Niepieko, M.Szachta, B.L.Chopiccy, J.Dębski, B.Sztuka, A.Pruszyńską, L.Szpakowska, M.Żelichowska, W.Bukowska, W.Jachewicz, A.Kasprowiak, M.Leśniewska, R.Burchard, A.Dołężka, R. Dąbrowska, Z.Kosycarz i wielu, wielu innych całym sercem oddanych szkole rodziców.
Duża kapitalizacja budynku szkolnego, poszczególnych sal lekcyjnych, pomocy naukowych itp. oraz ciągła szczupłość środków finansowych zmuszały szkołę do szukania ustawicznej pomocy w komitecie opiekuńczym – Stoczni Gdańskiej. Trzeba przyznać, że dyrekcja stoczni, poszczególni kierownicy Wydziałów i bezpośredni wykonawcy zleceń byli zawsze wyjątkowo życzliwie i szczodrze nastawieni na realizację naszych potrzeb i niezawodni przy usuwaniu większych awarii, co w danym okresie było wyjątkowo cenne.
Na szczególne wyróżnienie zasługują dyrektorzy: E.Słaby, K.Gniech J.Dołężka oraz Z.Główczyński, J.Straszak, J.LackoWski, T.Kubica, W. Kujawski i wielu innych.
Serdeczne stosunki z rodzicami, a także kontakty z różnymi instytucjami zaowocowały darami na rzecz szkoły. W ten sposób otrzymaliśmy od Kopalni Węgla Brunatnego Konin całe wyposażenie kuchni i jadalni. Ponadto kopalnia przełożyła dwa razy dach, dwa razy malowała całą szkołę i wykonała szereg napraw instalacji elektrycznej i hydraulicznej.
Natomiast z pieniędzy kuratorium został położony dębowy parkiet w dwóch korytarzach parteru, pokoju nauczycielskim i jego zapleczu; kompletnie wyposażono dziesięć sal lekcyjnych, dwa laboratoria języka angielskiego, wymieniono wszystkie zniszczone meble, zakupiono wiele drogocennego sprzętu i pomocy naukowych.
Na dorobek tego okresu złożył się wysiłek wielu nauczycieli, rodziców i tysiące uczniowskich życiorysów. Wiele imion – niestety – zatarło się w pamięci, inne żyją wśród nas. Nie sposób wymienić wszystkich, którzy na taką pamięć zasługują.
Wszystko co zamieściłam w swym wspomnieniu, jest próbą zatrzymania mijającego czasu.
Z wieloma nauczycielami, uczniami i rodzicami łączyła mnie wieloletnia sympatia i chociaż nasze zawodowe drogi rozeszły się, nie potrafię myśleć o nich bez jakiegoś szczególnego sentymentu.
Zdaję sobie sprawę z tego, że opisałam tylko nieliczne fakty. Mam jednak nadzieję, że wszyscy, którym przyszło tworzyć historię tej szkoły, zachowaliście w pamięci wiele nie wymienionych przeze mnie zdarzeń, które wiernie przekażecie następnym pokoleniom.
Regina Honchera (dyr. I LO w latach 1982-1990)
Aby zapewnić jak najlepsze wrażenia, korzystamy z technologii, takich jak pliki cookie są apetyczne ale służą jedynie do przechowywania i/lub uzyskiwania dostępu do informacji o urządzeniu. Zgoda na te technologie pozwoli nam przetwarzać dane, takie jak zachowanie podczas przeglądania lub unikalne identyfikatory na tej stronie. Brak wyrażenia zgody lub wycofanie zgody może niekorzystnie wpłynąć na niektóre cechy i funkcje.
